Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ
        ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ                                                  
                                                                       ΞΑΝΘΗ  28-05-2017

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»
περικοπ πού διαβάζεται σήμερα, Κυριακή τν γίων Πατέρων τς Α' Οκουμενικς Συνόδου, ποτελε μέρος τς «ρχιερατικς προσευχς» το Κυρίου, τς προσευχς δηλαδή πού πηύθυνε Χριστός πρός τόν Θεό Πατέρα λίγο πρίν πό τό πάθος Του. Σ' ατή τήν προσευχή Μέγας ρχιερέας Χριστός χει συγκεντρωμένο τό νδιαφέρον του στό ργο πού ρχισε μέσα στόν κόσμο καί πού θά συνεχίσουν ο μαθητές το.  Γι' ατό κριβς τό ργο πού δέν εναι λλο παρά κκλησία, παρακαλε τόν Θεό Πατέρα.
Ο μαθητές του πού εναι ο πρτοι γέτες τς κκλησίας δέν προέρχονται π’ ατόν τόν κόσμο λλ' πό τόν Θεό «Σοί σαν καί μοί ατούς δέδωκας». Ζον μως καί δρον μέσα στόν κόσμο, ποῖος χει σάν χαρακτηριστικά του τήν μαρτία, τή φθορά, τή διάσπαση. Γι' ατό καί ρχηγός τς κκλησίας, τώρα πού πλησιάζει ρα τς «δόξας» του - καί δόξα ατή εναι σταυρός καί συνάμα νάσταση καί πιστροφή στόν Θεό Πατέρα- παρακαλε διαίτερα: «Πάτερ γιε, τήρησον ατούς ν τ νόματί σου, να σιν ν καθώς μες»
νότητα τς κκλησίας βρίσκεται στό πίκεντρο τν σκέψεων καί τς προσευχς το Κυρίου, νότητα κατά τό πρότυπό της νότητας τῆς γίας Τριάδος. άν διάσπαση καί τό κομμάτιασμα το κόσμου σέ λληλομισούμενες μάδες εναι τό ποτέλεσμα τς μαρτίας, δηλαδή τς πομακρύνσεως πό τόν Θεό, νότητα τς κκλησίας ποτελε πόδειξη τς θείας καταγωγς καί προελεύσεώς της. Μόνο Θεός μπορε νά συνάζει τά «διηρημένα»· μόνο Χριστός μπορε νά κάνει «τά μφότερα ν»  μόνο τό γιο Πνεμα εναι νοποιός ρχή καί συνεκτική δύναμη τν νθρώπων, εναι ατό πού, κατά τόν μνογράφο, «λον συγκροτε τόν θεσμόν τς κκλησίας». Τριαδικός Θεός, μέ λλα λόγια, εναι γγυητής καί τό θεμέλιό τῆς «μίας, γιας, καθολικς καί ποστολικς κκλησίας».
φόσον μως κκλησία ζε μέσα στόν κόσμο, κίνδυνος τς διαιρέσεως πάρχει πάντοτε, κίνδυνος πού φείλεται στόν πειρασμό το συμβιβασμο τν χριστιανν μέ τίς δυνάμεις ατο του κόσμου. ταν μως καθένας μας ποβλέπει στή «δόξα» πρός τήν ποία πέβλεπε καί Χριστός, δηλαδή στήν δό το πάθους καί τς θυσίας γιά τόν δελφό, ταν εναι συνδεδεμένος μέ τήν κεφαλή το σώματος, τόν Χριστό, καί μέ τούς πιστούς πού εναι τά λλα μέλη το σώματος, σύμφωνα μέ τήν εκόνα πού συνηθίζει νά χρησιμοποιε γιά τήν κκλησία Ἀπόστολος Παλος τότε «ζωή αώνιος» γιά τήν ποια γίνεται λόγος στήν ρχιερατική Προσευχή το Χριστο ρχίζει δη πό τώρα.                                                         ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ